5 Kasımda ABD’de yapılacak olan 60. başkanlık seçimleri siyasi konjonktürün ısınmasına ve lobi faaliyetlerinin artmasına neden oldu. Biden’ın başkanlık seçimlerinde adaylıktan çekilmesini açıklamasının ardından Kamala Harris birçok delegeden onay alarak Demokrat Parti’nin başkan adayı seçildi.

Bu yeni gelişmeyi lehine kullanmak isteyen lobiler çeşitli yayınlar ve etkinliklerle adaylara taleplerini kabul ettirmek doğrultusunda harekete geçti. Konu ile ilgili olarak  “Kamala Harris: A Disappointing Partner for the Armenian Community” başlığı ile yazılan bir yazıda tahrik yöntemini kullandı.[1] Kamala Harris’in Ermeni toplumu için bir hayal kırıklığı olduğu belirtilen metinde Harris’in izlediği politikaları sürdürmesi durumunda Amerika’da yaşayan Ermeni toplumundan oy alamayacağı ifade edilmektedir.

Metinde ABD’nin Azerbaycan’a yardımını kısıtlayan “Section 907 of the United States Freedom Support Act” a[2] atıfta bulunularak Biden-Harris yönetiminin bu yasadan feragat etmesinin Ermeni toplumu üzerinde oluşturduğu hayal kırıklığından bahsedilmiştir. Ancak bu durum, verilen sözler ne olursa olsun söz konusu reel politika olduğunda gerçekliklerden uzak beklentilerin sürdürülemez olduğunu göstermektedir. Metinde üzerinde durulan diğer bir konu ise Karabağ Savaşı ve sonrasındaki süreçte Biden-Harris yönetiminin Ermeni toplumunun beklediği doğrultuda bir yardım politikası izlememiş olduğudur. Yine görülmedir ki dönemin ve bölgenin gerçeklikleri doğrultusunda verilen vaatler uygulanmamıştır.

ABD’nin Türkiye ve Azerbaycan’a yaptırımlar uygulaması beklenen yazıda, Karabağ Savaşı’ndan sonra göç etmiş olan Ermenilere de ciddi ekonomik yardımlar yapılması talep edilmektedir. AB ve ABD’nin, Ermenistan’a ve savaştan etkilenen Ermenilere yardım ettiği bilinmektedir. Günümüzde devletlerin ekonomik desteklerinin karşılıklı çıkarlar doğrultusunda ilerlediğinin göz ardı edildiği bu talep de yine beklenilen ölçüde karşılanmamıştır.

Sonuç olarak Başkanlık seçimleri öncesinde toplulukların adaylardan taleplerinin olması son derece olağan olmakla beraber söz konusu yazıda da görüldüğü üzere bazı lobiler alenen şantaj ve tehdit yöntemini kullanmaktadır. Bu husus bazı azınlık lobilerinin her seçim öncesi uyguladığı bir taktiktir. Beklentilerini sıralayarak talepleri karşılanmadığı sürece oy vermeyeceklerini belirtirler. Galibiyete giden yolda oy alma amacıyla yola çıkmış olan adaylar ise siyasetin tabiatı gereği taleplerinin karışılacağına dair vaatlerde bulunmaktan çekinmezler, ancak uygulamaya gelindiğinde reel kaygılar ve gereklilikler ütopik vaatlerin uygulanmasının önüne geçer. Çeşitli kurumlar ve örgütler memnuniyetsizliklerini ifade etseler de süregelen süreç göstermektedir ki talep edilen vaatlerin geçmişte olduğu gibi gelecekte de uygulanması zor görünmektedir. 

*Resim: BBC