Paylaş :

PDF İndir :

1973 yılı Ocak ayı başında, Başkonsolos Mehmet Baydar ve Konsolos Bahadır Demir’i canice katleden ırkçı Ermeni terörist Gourgen Yanikian’ın mezarı Ermenistan’a taşınarak Erivan’daki Askeri Mezarlığa gömüldü. Bu gelişme Türk Dışişleri Bakanlığı tarafından bu faaliyetin “terörizmi teşvik suçu içerdiği”ne dikkat çekerek kınamıştır. 

Yanikian’a ilişkin haber yapanların da gayet iyi bildiği gibi, Yanikian’ın 1973 yılında işlediği cinayet bir nefret suçudur. Türkiye ve Türk düşmanlığıdır.

Yanikian’ın bir kahraman addedilerek Erivan’daki Askeri Mezarlığa törenle gömülmesinin akıllara getirdiği iki soru vardır: Birincisi, bir teröristi askerlerin arasına gömerek vatanları uğruna ölen bu askerlerin fedakârlıklarının değeri düşürülmemiş midir? Sonuçta, kendi vatanları için savaşan askerler kutsal bir görev için ölmüş olmaktadırlar. Bu tören onların kutsal konumlarına leke sürmüş olmuyor mu?; ikincisi, böyle bir “ırkçı teröriste tapınma ayini” Ermenistan’ı uluslararası toplum gözünde teröre destek veren/terörü teşvik eden bir ülke pozisyonuna sokmuş olmuyor mu?

Ancak bu Erivan’da teröristler için gerçekleştirilen ilk ırkçı ayin değildir. Daha önce de örneklerine sayfamızda yer vermiştik. Tüm benzer örnekler göz önünde bulundurulduğunda Yanikian’ın Erivan’a gömülmesi Ermenistan’ın Türk diplomatlarına yönelik saldırılarına göz yumduğu ve hatta bunu savunduğunu ortaya koymaktadır. Bu gelişme iki ülke arasında kurulmasına çalışılan “normalleşme” sürecine konulan bir mayındır. Paşinyan hükümetinin, Türkiye ve Türk düşmanlığına yaktığı bir yeşil ışıktır.